Postavili smo drugaricu Hitru za instruktora OK-a. To je iz razloga što je ona danas naš najjači rukovodilac.

Iz pisma Opštinskog komiteta za Požarevac upućeno Pokranjinskom komitetu KPJ za Srbiju

Radmila Trifunović, zvana drugarica Hitra, bila je studentkinja medicine i antifašistička borkinja, učesnica Narodnooslobodilačkog rata, koja je kasnije proglašena za narodnog heroja.

Rođena 15. septembra 1919. godine u Aleksandrovcu, u radničkoj porodici koja se držala komunističkih ubeđenja. Još kao gimnazijalka priključila se naprednom omladinskom pokretu u Požarevcu, a SKOJ-u pridružila 1936. godine. Dve godine kasnije postala je i članica srednjoškolskog rukovodstva gimnazije i trgovačke akademije. Svoje obrazovanje nastavila je u Beogradu, na studijama medicine, i tada je postala politički aktivnija: uključila se u rad Udruženja studenata medicine, gde je rukovodila marksističkom grupom, i bila deo rukovodstva ženske sekcije pri Udruženju.

Tada, 1939. godine, postaje i članica Komunističke partije Jugoslavije. Udala se za Jovana Milosavljevića, svog kolegu sa fakulteta i saborca antifašistu, koji je poginuo 1941. godine.

Akcije, hapšenja, neizvesnosti ilegalnog delanja nisu uticale na njenu volju.

Svoje studija je morala da prekine po okupiranju Kraljevine Jugoslavije, te se vratila u svoj rodni kraj i tamo je, kao sekretarka Povjerenstva KPJ za moravski srez, učestvovala u pripremi ustanka, i u političkom organizovanju stanovništva. U svom radu bila je primećena, i hvaljena od strane saboraca u partiji, a zahvaljujući njoj, 1943. godine, iznova je obnovljeno sresko partijsko rukovodstvo u moravskom srezu.

Upravo zahvaljujući instrukcijama drugarice Hitre, došlo je do organizovanja i primanja na desetine žena u pokret. Ipak, njihova borbenost je bila probana teškim rizikom pod neprijateljskim terorom, sa stalnom opasnošću od hapšenja, streljanja, mučenja.

Te opasnosti nisu zaobišle Radmilu Trifunović: 1943. godine, u selu Oreškovica, na partijskom sastanku, ona je zajedno sa još petoricom drugova bila opkoljena od strane Srpske državne straže. Došlo je do borbe, a Radmila Trifunović je tada svoj poslednji metak namenila sebi i ubila se da je ne bi zarobili nedićevci.

Za narodnog heroja proglašena je 27. novembra 1953. godine.